Gdzie po kredyt, a gdzie po pożyczkę?

Gdzie po kredyt?

Udzielanie kredytów przez banki uregulowane zostało przepisami ogólnymi i szczegółowymi. Pierwsze z nich zawarte zostały w rozdziale 5 ustawy Prawo bankowe, a przepisy szczegółowe dotyczące zasad udzielania kredytów zawierają wewnętrzne regulaminy poszczególnych banków. Oprócz kredytów banki udzielają również pożyczek. Obydwa te terminy są często stosowane zamiennie, mimo że między tymi operacjami istnieje zasadnicza różnica prawno–ekonomiczna. Polega ona na tym, iż procedura udzielania kredytu wymaga precyzyjnego określenia jego wykorzystania (art. 69 ust. 1 ustawy Prawo bankowe), natomiast w przypadku pożyczki tego typu deklaracja nie jest wymagana. W większości przypadków banki udzielają wsparcia finansowego w formie kredytu. Kredyt bankowy „jest stosunkiem ekonomicznym między bankiem a kredytobiorcą”. Związana z nim operacja udzielenia kredytu „polega na postawieniu przez bank do dyspozycji kredytobiorcy środków pieniężnych na określony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się zwrócić je z odsetkami w umownym terminie”. Tryb udzielania, wykorzystania i spłaty kredytów, jest związany z rodzajem kredytu. Szczegółowe rozwiązania mogą różnić się w poszczególnych bankach, zgodnie z ich regulaminami kredytowania. W myśl przepisów Prawa bankowego możliwość przyznania kredytu zależy od zdolności kredytowej kredytobiorcy, rozumianej jako „zdolność do spłaty zaciągniętego kredytu wraz z odsetkami w terminach określonych w umowie” (art. 70 ust. 1 Prawa bankowego). W celu otrzymania kredytu zainteresowany tą formą wsparcia podmiot składa w banku wniosek o przyznanie kredytu. Na wniosek ten składa się m. in. szczegółowe uzasadnienie ekonomicznej potrzeby uzyskania kredytu w określonej kwocie oraz oznaczenie terminu i sposobu jego spłaty. Dokument ten jest podstawowym warunkiem rozpoczęcia negocjacji między kredytobiorcą a bankiem. Jeśli te negocjacje kończą się satysfakcjonującym obie strony wynikiem, to wtedy podpisywana jest umowa kredytowa. Poprawność formalna i merytoryczna wniosków o udzielenie kredytu oceniana jest przez działające przy poszczególnych oddziałach banków komitety kredytowe, a ostateczną decyzję o udzieleniu kredytu konkretnemu podmiotowi podejmuje dyrektor oddziału lub uprawniona przez niego osoba. Umowa kredytowa zawierana jest w formie pisemnej. Prawo bankowe określa jej niezbędne elementy, a mianowicie: strony umowy, kwota kredytu, termin lub terminy przekazania kredytobiorcy środków pieniężnych, termin spłaty i oprocentowanie oraz wysokość prowizji (art. 69 ust. 2 Prawa bankowego).

Gdzie po pożyczkę?

Kwestie związane z pożyczkami reguluje Kodeks cywilny, który precyzuje przedmiot pożyczki:

„Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość” (art. 720 Kodeksu cywilnego).

W myśl tego przepisu pożyczkę mogą stanowić zarówno środki finansowe, jak i ściśle sprecyzowane co do ilości przedmioty. W przypadku pożyczki - czy będzie ona udzielona odpłatnie, czy nie - zależy od ustaleń między pożyczkodawcą a pożyczkobiorcą. Kodeks cywilny nie wymaga naliczania i pobierania odsetek, gdyż pożyczki obowiązują zasady, które ustalają ze sobą strony. Nie jest również wymagana forma pisemna pożyczki - można ją zawrzeć ustnie. Kodeks cywilny wskazuje jednak, że pożyczki na kwotę powyżej 500 zł powinny być zawierane w formie pisemnej. Na rynku działa wiele podmiotów (od takich reklamujących się w telewizji, prasie czy przy użyciu mass mailingu - po ogłaszające się na przystankach), które oferują tzw. kredyty-chwilówki. Są to w istocie pożyczki i bardzo uważajmy oraz zastanówmy się dwa razy, aby nie pożyczyć pieniędzy na warunkach lichwiarskich.