Mienie przesiedleńcze - prawo i opłaty
Przeprowadzka z jednego kraju do drugiego to bardzo poważne i skomplikowane przedsięwzięcie. Z jednej strony wymaga bardzo dużej i dopracowanej organizacji. Z drugiej zaś strony wymaga rozwiązania kwestii urzędowych, formalnych i rozliczeniowych. Przeprowadzka z jednego miejsca na drugie wiąże się bowiem również z transportem majątku, często bardzo wartościowego majątku, którego zwykły przewóz wymaga oclenia. W przypadku mienia przesiedleńczego cała sprawa wygląda nieco inaczej.
Czym jest mienie przesiedleńcze
W pierwszej kolejności należałoby doprecyzować znaczenie wszystkich pojęć. Czym więc jest mienie przesiedleńcze i jak jest ono definiowane w polskim prawie? Przede wszystkim należy zdawać sobie sprawę z tego, że od momentu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej został zlikwidowany obowiązek stosowania ceł przywozowych i wywozowych między krajami członkowskimi. W związku z tym wszystkie rzeczy przywożone z krajów Unii do Polski nie są obwarowane opłatami celnymi. W skład mienia przesiedleńczego wchodzą różnorodne elementy osobistego majątku. Jest to:
- umeblowanie
- wyposażenie
- rzeczy osobiste
- rowery
- motocykle
- pojazdy mechaniczne
- przyczepy
- łodzie
- samoloty
To ponadto zwierzęta, instrumenty, urządzenia niezbędne do wykonywania rzemiosła lub zawodu. Ich przewiezienie w obrębie Unii nie wymaga żadnych dodatkowych formalności poza odpowiednim zgłoszeniem.
Przesiedlenie poza Unią Europejską
Mienie przesiedleńcze przywożone do Polski z kraju, który nie jest członkiem Unii Europejskiej wymaga złożenia specjalnego zgłoszenia celnego w urzędzie celnym. Wraz ze zgłoszeniem należy złożyć wniosek o zwolnienie z opłaty celnej i dopuszczenie majątku do obrotu, jako właśnie mienia przesiedleńczego. Zgodnie z przepisami, mienie może być z tej opłaty zwolnione, ale decyzja każdorazowo należy do organu celnego. Jest ona podejmowana na podstawie przedstawionych dokumentów oraz stanu faktycznego i prawnego przywożonego majątku.
Ograniczenia w zakresie zwolnienia z opłaty celnej
Nie każde mienie przesiedleńcze przywożone z kraju spoza Unii Europejskiej podlega zwolnieniu z opłaty celnej. Mogą to być przecież przedmioty przywożone po to, by wprowadzić je do obrotu i zarobić na tym. Żeby uniknąć tego rodzaju sytuacji wprowadzono regulacje, które porządkują mienie przesiedleńcze podlegające zwolnieniu z opłaty i niepodlegające. By mienie było zwolnione musi być w osobistym posiadaniu i użytkowaniu osoby zainteresowanej, przez okres minimum sześciu miesięcy w poprzednim miejscu zamieszkania. Osoba zainteresowana musi wykazać się stałym miejscem zamieszkania przez okres co najmniej 12 miesięcy. Przy czym musi tam fizycznie zamieszkiwać i wykazać się dokumentami potwierdzającymi plany stałego osiedlenia. Trzecim warunkiem jest przeznaczenie mienia. W nowym miejscu musi być ono użytkowane w tym samym celu, w jakim było użytkowane dotychczas. Na bazie powyższych informacji widać zatem, że mienie przesiedleńcze należy oczywiście zgłosić niezależnie od miejsca pierwotnego i docelowego. W krajach Unii nie jest ono objęte żadnymi opłatami. Natomiast, jeżeli przeprowadzka odbywa się spoza kraju Unii należy zgłosić i zawnioskować o zwolnienie z opłaty celnej. Uwzględnienie wniosku jest zaś zależne od indywidualnej sytuacji zainteresowanego i przewożonego przez niego majątku.
