Leasing operacyjny a finansowy - która opcja będzie lepsza?
Leasing z całą pewnością nie jest już nowym rozwiązaniem dla polskich firm. Rodzime przedsiębiorstwa bardzo dobrze przyzwyczaiły się do korzystania z wyleasingowanych składników majątku (maszyn, samochodów i nawet nieruchomości). Co ważne, rynkowa oferta leasingu jest zróżnicowana i dostępna również dla najmniejszych firm. Przedsiębiorcy zwykle mają do wyboru dwa różne rodzaje leasingu. Mowa o tak zwanym leasingu operacyjnym i leasingu finansowym. Wybór jednego ze wspomnianych wariantów ma konsekwencje dotyczące nie tylko kosztów użytkowania przedmiotu należącego do leasingodawcy. Ważne okazują się również ewentualne korzyści podatkowe związane z rozliczaniem leasingu.
Rata leasingowa tak jak kredytowa składa się z kapitału i odsetek
Przed opisaniem najważniejszych różnic dotyczących leasingu operacyjnego i finansowego, warto przypomnieć pewne ogólne informacje o samej umowie leasingu. Taka umowa została w sposób szczegółowy uregulowana przez kodeks cywilny (patrz artykuły 709 indeks 1 KC - 709 indeks 18 KC). Zgodnie ze wspomnianym kodeksem, leasingodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej kupuje jakiś przedmiot i następnie przekazuje go leasingobiorcy do użytkowania. Leasingobiorca niekoniecznie musi być przedsiębiorcą. W przypadku naszego kraju, leasing dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej (tzw. leasing konsumencki) nadal pozostaje jednak dość rzadko wykorzystywanym rozwiązaniem. W zamian za prawo do korzystania z danej rzeczy, leasingobiorca uiszcza raty leasingowe. Po zsumowaniu muszą one przynajmniej pokrywać koszt zakupienia leasingowanego składnika majątku. W praktyce do rat leasingowych są doliczane również odsetki. Właśnie dlatego typowa rata leasingu (podobnie jak rata kredytowa) składa się z dwóch części - kapitałowej i odsetkowej.
Leasing operacyjny w większym stopniu przypomina dzierżawę
Trzeba podkreślić, że obowiązujące w naszym kraju przepisy ściśle nie definiują dwóch popularnych wariantu leasingu (operacyjnego i finansowego). Wspomniany podział ma znaczenie głównie z punktu widzenia podatkowego. Warto jednak wiedzieć, że różnice między operacyjną i finansową formą leasingu stają się widoczne również w szerszym kontekście. Leasing operacyjny bardziej bowiem przypomina tradycyjną dzierżawę. Wynika to z faktu, że przedmiot używany w ramach leasingu operacyjnego nie trafia do ewidencji środków trwałych leasingobiorcy. Oznacza to brak możliwości obniżania podatku dochodowego poprzez odpisy amortyzacyjne. W zamian firma wybierająca leasing operacyjny może jednak powiększać koszty swojej działalności o całą ratę leasingową. W przypadku leasingu finansowego, przedsiębiorca korzystający z danej rzeczy zaliczy do kosztów uzyskania przychodu tylko odsetkową część raty. Taka firma dysponuje jednak możliwością podatkowego rozliczania zużycia (amortyzacji) leasingowanego przedmiotu, który wcześniej trafił do jej ewidencji środków trwałych. Co ważne, przedsiębiorca wybierający leasing finansowy stanie się właścicielem użytkowanego przedmiotu po zapłaceniu ostatniej raty. W przypadku leasingu operacyjnego, nie mamy do czynienia z takim automatycznym przeniesieniem prawa własności. Strony umowy leasingowej mogą jednak na zasadach dobrowolności ustalić warunki wykupu.
Podatkowe różnice będą dotyczyły też momentu zapłacenia VAT
Ze względu na opisane powyżej różnice pomiędzy leasingiem operacyjnym oraz finansowym, przedsiębiorca analizujący takie warianty będzie musiał porównać korzyści podatkowe, które z nich wynikają. Generalnie rzecz biorąc, chodzi o to, czy rozliczanie amortyzacji danego składnika majątku (w ramach leasingu finansowego) jest bardziej korzystne niż możliwość uwzględnienia kapitałowej części raty leasingu operacyjnego jako kosztu uzyskania przychodu. Kluczowe znaczenie mają również warunki dostępnych ofert leasingu. Chodzi o warunki związane np. z wysokością opłaty wstępnej i zasadami ewentualnego odkupienia rzeczy użytkowanej w ramach leasingu operacyjnego. Przedsiębiorstwo analizujące różne opcje związane z leasingiem operacyjnym oraz finansowym, musi uwzględnić nie tylko podatek PIT. W praktyce ważne okazują się też różnice związane z zasadami płatności podatku VAT. Warto zdawać sobie sprawę, że podatek od towarów i usług powiększa każdą ratę leasingu operacyjnego. W przypadku leasingu finansowego, mamy do czynienia z bardziej specyficzną sytuacją. Mianowicie fiskus wymaga aby podatek VAT dotyczący całej umowy leasingu finansowego został doliczony do pierwszej raty i zapłacony niejako „z góry”. Jeżeli wartość umowy leasingowej jest duża, to konieczność takiej jednorazowej płatności VAT-u może znacząco wpłynąć na finanse firmy oraz jej pozycję jako płatnika VAT. Trzeba podkreślić, że leasing operacyjny również nie jest wolny od różnego rodzaju ograniczeń nakładanych przez fiskusa. Przedsiębiorca wybierający taki wariant finansowania, powinien zdawać sobie sprawę, że czas trwania umowy musi wynosić przynajmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji rzeczy ruchomej. Normatywny czas amortyzacji jest ustalany wedle zasad ściśle określonych przez fiskusa. Dowolność przy wybieraniu okresu trwania leasingu operacyjnego nie istnieje również wtedy, gdy przedmiotem takiej umowy będzie nieruchomość. Wedle zasad obowiązujących od początku 2013 roku, minimalny okres leasingu operacyjnego nieruchomości musi wynosić 5 lat. Wcześniej rodzime przepisy przewidywały limit dziesięcioletni.
