Rejestracja pojazdu zabytkowego
Pojazd zabytkowy może być zarejestrowany na podstawie odrębnych przepisów, które w pierwszej kolejności regulują kwestię uznania pojazdu za zabytkowy, a w drugiej dopiero zasady jego rejestrowania. Rejestrowanie pojazdu zabytkowego wiąże się bowiem z nieco innymi procedurami i nieco innymi wymaganiami wobec jego właściciela.
Jaki pojazd jest uznawany jest za zabytkowy?
Za pojazd zabytkowy uznaje się jedynie taki, który spełnia trzy postawione przez ustawodawcę warunki. Wszystkie są obligatoryjne i jedynie ich połączenie uprawnia do uzyskania dla auta tytułu pojazdu zabytkowego. Wśród wspomnianych warunków znajduje się wiek samego auta. Musi być ono w użytkowaniu od co najmniej 25 lat. Młodsze auta nie uzyskają statusu auta zabytkowego. Drugim warunkiem jest wyposażenie. Przynajmniej 75% jego części powinna mieć oryginalne pochodzenie, szczególnie ważne są tutaj podzespoły. Jeżeli auto ma 25 lat, ale większość jego części została wymieniona na nowsze zamienniki o znacznie większej sprawności, to również auto nie zyska dla siebie pożądanego statusu. Zabytkowe auto musi więc charakteryzować się nie tylko odpowiednim stażem, ale również stanem technicznym, o który nieraz bardzo trudno, bo już kupione auto bywa bardzo mocno przerobione. Trzeci warunek to unikatowość. Dany model pojazdu nie może być produkowany przynajmniej od 15 lat. Modele, które są w stałej produkcji również nie uzyskają więc statusu auta zabytkowego. W bardzo wyjątkowych sytuacjach, auta młodsze niż 25 lat również mogą zostać uznane za zabytkowe. Muszą się jednak odznaczać jakąś wyjątkowością konstrukcyjną (zastosowane wyjątkowo nietypowe rozwiązanie) lub też muszą mieć niezwykle bogatą historię, jak na przykład uczestnictwo w jakichś ważnych wydarzeniach historycznych.
Formalności przy rejestracji pojazdu zabytkowego
Przede wszystkim należy wiedzieć, że pojazdy zabytkowe rejestrowane są na nieco innych zasadach, a ich tablice rejestracyjne mają żółty kolor. W pierwszej kolejności pojazd musi zostać wpisany na listę ewidencyjną pojazdów zabytkowych. Jest to po prostu rejestr zabytków, w którym samochód musi zostać uwzględniony. Tylko z formalnym potwierdzeniem statusu pojazdu można ubiegać się o jego dalszą rejestrację. Zanim auto zostanie wpisane do rejestru przechodzi w pierwszej kolejności ocenę rzeczoznawcy, specjalisty do spraw pojazdów zabytkowych. Wystawia on tak zwaną białą kartę. Jej koszt to około kilkuset złotych. Białą kartę należy przedstawić konserwatorowi i to on podejmuje decyzje, czy rzeczywiście auto spełnia wymagania. Po wpisaniu auta do rejestru zabytków należy koniecznie wykonać badanie techniczne pojazdu. Można to zrobić w dowolnej stacji kontroli pojazdów. Ważne by uzyskać stosowne zaświadczenie o przejściu badania. Poza tym badaniem, pojazd zabytkowy jest zwolniony z wykonywania okresowych badań technicznych. Po dokonaniu wpisu do rejestru zabytków można wnioskować o zarejestrowanie pojazdu w wydziale komunikacji. Do tego celu niezbędne będzie skompletowanie całej wymaganej dokumentacji. W wydziale należy więc przedłożyć:
- wniosek o rejestrację pojazdu
- dowód tożsamości
- dowód własności pojazdu
- opinia rzeczoznawcy
- dowód wpisania pojazdu na listę zabytków
- zaświadczenie ze stacji kontroli pojazdów
- dotychczasowy dowód rejestracyjny (z ewentualnym tłumaczeniem, jeżeli auto zostało sprowadzone z zagranicy)
- dotychczasowe tablice rejestracyjne
- potwierdzenie uiszczenia wymaganych opłat
- poświadczenie zawarcia OC.
Koszt rejestracji to 700 złotych, a na wydanie nowych tablic oczekuje się do 30 dni. Widać zatem, że rejestracja pojazdu zabytkowego jest nieco bardziej skomplikowana, nieco bardziej złożona i znacznie droższa. Przez to trwa też znacznie dłużej. Zarejestrowany pojazd może być jednak normalnie użytkowany zgodnie ze wszystkimi przywilejami i ograniczeniami regulowanymi stosownymi przepisami prawnymi.
